Overijssel, een inclusieve provincie?

Sociaal kapitaal, inclusie, diversiteit, wat zijn dat voor woorden die we de laatste tijd overal tegenkomen? Omdat iedereen ze inmiddels te pas en te onpas gebruikt, worden het snel clichés. Woorden zonder inhoud. Maar waar gaat het nu werkelijk om?

Sociaal kapitaal? Dat zijn je mensen. Je medewerkers. Als je goed voor je sociaal kapitaal zorgt, betekent dat eigenlijk gewoon dat je werknemers gelukkig zijn. Dat ze zich gehoord voelen, geholpen worden waar nodig, dat ze zich kunnen ontplooien, dat ze veilig zijn.

Een diverse organisatie bestaat uit mensen die op allerlei fronten verschillend zijn. Verschillend van huidskleur, van religie, van politieke voorkeur, van gender, van karakter. Een diverse organisatie is veel creatiever en innovatiever dan een organisatie die bestaat uit mensen die erg op elkaar lijken.

Maar een diverse organisatie wil nog niet zeggen dat de organisatie inclusief is. Dat bereik je pas wanneer je medewerkers voor elkaar openstaan. Als de cultuur zodanig is dat men naar elkaar luistert en je juist gebruik maakt van de onderlinge verschillen. Een vluchteling uit Iran, die zijn familie moest achterlaten, Nederlands heeft geleerd, hier een technische opleiding heeft gevolgd en vervolgens na lang solliciteren aan een baan is gekomen, wat heeft zo iemand een doorzettingsvermogen, een veerkracht. Maak daar als organisatie gebruik van.

Dan pas bouw je aan een gezond sociaal kapitaal.

Jack Stuifbergen, de oprichter en directeur van Breedweer, een bedrijf voor facilitaire dienstverlening in Uitgeest was vroeger glazenwasser, nu staat hij aan het hoofd van een miljoenenconcern. Hij vertelde me enthousiast hoe Breedweer pas echt ging groeien toen hij het idee van winst maken losliet en in plaats daarvan uitging van het geluk van zijn medewerkers.